Lolan Çığlığı Şiiri - Dursun Özden 3

lolan çığlığı

süphan dağı homurdanır bazı, o nemrut’un bitmez gazabı
yaram acır-mavzer azabı-sen uyu ve at içindeki kötü huyu
atası lolan-tunalı gülbaba can, ahlat gömütlük, derin kuyu
muş ovası sarı dünya-tütün avı, kerbela koru-ilk çıngı kavı
sebil çeşme-ak köpüklü şifa pınarı bu-vartolu ali can suyu

o cennetlikti, kutsal ilk aşk-ilk temas-ilk günah ayı
ilk insanı baştan çıkaran, ilk rüşvet-ilk çılgın duyu
ilk elmayı yedi-adem’i kandırdı-lilith’in sinsi huyu

putları kıran devrimci peygamber çıldırmış olmalı
o deve çobanı, kara gözü sürmeli, giysisi yamalı
yitik oba hamalı boyu-yusuf’u yutan yılanlı kuyu

ah! anne fatma gamda-imam hüseyin al kanda
gövdesi kerbela’da, başı şam’da, tam o anda
o madımak alı koyu, kızılcık şerbeti, yüzsuyu

ey! taklamakan, horasan, deylemli ulu hasan
al şafağı ilk öpen, anadolu’ya ilk ayak basan
turnalar zamanı özgür-akkoyunlu lolan boyu

kaygısız avazı, unutma o kırık sazı-çamlı beli
esen yeli-tatlı dili-canları test eden kınalı eli
abdal musa boyu asi-ters akan uçan suyu

biraz aksi, biraz baksı, o özgür, özü kam
bektikli lolan çoban, ah! canlar yanıyor
gitsin it soyu, silkin ve uyan kamuoyu

ve türküler kanıyor, aşk-doğa ölüyor
ormanlar katlediliyor, yetiş ya hızır!
neredesin şahkulu? sen hala uyu!

dursun özden