Hayatın İçinden 24 - Lokumlu Bisküvi

“Hemen yiyip bitirme,” dedi çocuk, bahçe duvarının
üzerinde birlikte oturduğu arkadaşına. “Tadını çıkart biraz.”

Bahçedeki kümesten iki yumurta aşırıp bunları bakkala götürmüşler bakkal da bu yumurtalara karşılık onlara 8 tane finger bisküvi ile 4 tane lokum vermişti.

Her bir lokumu iki bisküvi arasına koyup ezerek bir tür sandviç yapmış yiyorlardı.

Yanında bir şişe de gazoz olsaydı ne güzel olurdu şimdi ama bir şişe gazoz için bakkal Ali amcaya iki yumurta daha vermek gerekiyordu.

Oysa kümesten sadece iki yumurta vardı. Bunlarla da ancak yedikleri bisküvi ve lokumları alabilmişlerdi.

Arkadaşı elindeki son lokumlu bisküvinin tadını çıkara çıkara büyük bir zevkle yerken bir yandan da gülüyordu.

“Ne gülüyorsun,” dedi çocuk.

“Hiç” dedi arkadaşı.

“Söyle söyle,” dedi çocuk. Meraklanmıştı.

Elindeki son kalan parçayı da ağzına atarken gülerek, neşeyle ve biraz da muzipçe bir ses tonuyla arkadaşının zayıf noktasına dokundu.

“Akşama annenden yiyeceğin dayak aklıma geldi de.”

Bir anda yüzüne gölge düştü. Oturduğu yerde şöyle bir kımıldandı ama hemen toparladı kendisini ve eski neşesini yeniden buldu.

“Ne olacak ki oğlum ilk defa mı dayak yiyeceğiz sanki “dedi çocuk. Sonra da ilave etti. “Hem o kadar çok gülme. Yarın da sen yiyeceksin o dayağı.”

Ellerindeki lokumlu bisküviler bitmişti. Duvarın üzerinden atlayıp mahallenin çocuklarının oyun alanları olan 'bozuk ev' ismini verdikleri başlanmış ama bitirilememiş eve doğru koşmaya başladılar.

Dayağı düşünmenin hiç âlemi yoktu. Henüz vakit erkendi ve akşama daha çok vardı. 16.04.2005