Lokomotif Şiiri - Cahit Zarifoğlu

Gaflet
Padişah kılındın
Bir gövde mülkünde
Ömür ve devlet idin
Kara zünnar belinde

Bir yürüdün bin düştün
Gölge içinde yüzün
Kara leke o siyah
Neyin gölgesi düşün

Uyanış
Gece yarısı uyandın
Nerede düğüm, aradın
Yanıyor akıl ve alem
Vakit kapı vuruyor

Nefes alıyor veriyor eşya
Mekan hem, hem zaman kayıyor

Çatıyı çatmış biri
Ete can katmış biri

Derken
Yürek aklın koynuna giriyor

Kıdem
Kim baş eğik girdi
De eli boş döndü?

Düşüş
Kim başı dik girdi
Kibir ilinde yitti

Korku
Tevbe onuma, kalın boynuma
Tevbe bunuma, ince boynuma

Reca
Bohçam boş
Öteberim eksik
Azığım kuru
Canım aç

Yüzüm sana çevrili
Adımım sana
Irmaklarına
Bir lokma suyla geldin, su denmez
Kabul ola affola