Lokman Bal Şiirleri - Şair Lokman Bal

Lokman Bal

Acımız çok büyük dayanmaz yürek
Yandı şu sinemiz ocaklar söndü
Kan ağlayan gözü nasıl güldürek
Göz yaşımız artık nefrete döndü

Terörist hattını aştıkça aştı

Devamını Oku
Lokman Bal

Bir Allah yarattı cümle cihanı
Zalim öldürüyor nice insanı
Yer yüzünde akan Müslüman kanı
Yetim feryat eder vatanım nerde

Anne feryat eder çocuğum nerde

Devamını Oku
Lokman Bal

Sağlıklı bir nefes alayım dedim
Bu nasıl dünyadır gördüm hormonlu
Şöyle bir huzurla dolayım dedim
Doğanın içine vardım hormonlu

Market manav kasap küçücük bakkal

Devamını Oku
Lokman Bal

Ey gönülden akan akan çağlayan
Kavga değil huzur ortam sağlayan
Bir Milleti birbirine bağlayan
Ey Türk Milleti’nin ey asil ferdi

Öylesine asil öylesine pak

Devamını Oku
Lokman Bal

Bilinmez deryaya; uzandı yolum,
Karlı dağlar aşıp giden el benim.
Derinden ah çektim; bağlandı kolum,
Alıp sürükleyen, coşan sel benim.

Bir usta elinde piştim, yoğruldum.

Devamını Oku
Lokman Bal

Kültür, ülkelerin temel taşıdır.
Şair bu mevkide satır başıdır.
Şiir, şairlerin gözün yaşıdır;
Yaşar iken; fark edilmez göz ile…

Durmaz seslenirim, yoktur duyanım…

Devamını Oku
Lokman Bal

Bir güneş doğmuşsa güzel bahtına
Her daim sadık kal senkli ahdine
Hangi sultan sahip çıktı tahtına
Hor görme kimseye bakma tepeden

Sam vururda gül bahçesin sarartır

Devamını Oku
Lokman Bal

Çevreye zarar verir,
İnsanlığı giderir,
İçinden gün gün erir,
Madde bağımlıları…

Yalnızlar uzak yaşar,

Devamını Oku
Lokman Bal

Bu vatanı elimizden almak isteyen küffar
Dünyada çakal kalmadı hep toplandılar
Âdeta bir ok gibi deliyor fırtınalar
Anlamadıkları göğsü iman dolu Türk ordusu var

Düşman birlik olmuş demirden balyoz

Devamını Oku
Lokman Bal

Allah'a kulluktur hikmetin başı
Katliamlar dursun dinsin göz yaşı
Neden öldürüyor kardeş kardeşi
Şii ile Sünni kardeştir kardeş

Aklı selim bu oyunun ilacı

Devamını Oku