Lokman Şiiri - Hüseyin Muşmal

Lokman
“Dur” dedi de Lokman “dur” dedi “bekle”,
Kalbine şu eksik parçayı ekle,
Besledin büyüttün bin bir emekle,
Bir günde her şeyi yok edemezsin.

Ne yapsan kâr etmez kalmadı çare,
Sonunda kahredip gitti biçare,
Razı ol kadere kaldın bin pare,
Kendini toplayıp tek edemezsin.

Açıldı içinde, kocaman yara,
Daha dur düşersin her türlü dara,
Yüreğin yıllardır karadan kara,
Üç gün ağlamayla ak edemezsin.

Ne hazin, yıllarca didindin, durdun,
Sana gurbet oldu, senin öz yurdun,
İçinde kalırsa o koca derdin,
Yay olsan, derdini ok edemezsin.

Eşref’im bu böyle, razı ol sende,
Kaldıkça bu canın o nazik tende,
Gülerken de böyle hep ağlarken de,
Ruhunu dünyayla tok edemezsin.