Lokma Lokma Şiiri - Naime Özeren

Dört işlemdir yaşam
Yapar hesabını kendince
Dostluklar, sevgiler derlersin gıdım gıdım
O sana toplar dağlarca hüzün
Acısı dinmeyen ayrılıklar
Dağılsan…
Kendini ancak yine sen toplarsın
………./Dağılma!...

Çıkarırsın yaşamından kötü olan ne varsa
Kin, nefret, haset, fesat,
Ve bir dolu safsata
Kazara bir yanlış adım atsan
Tam uçurumun kenarında
Çıkarır acısını tepe
Bir tekme de o atar
…………/Yıkılma!...

Çarpa çarpa ufalanır kayalar
Rüzgâr çarpar, dalga çarpar
Dağ olsan ne yazar?
Yaşam çarpmasın bir kez
Kırar kolunu kanadını
Soldurur mor sümbüllü bağını
……….. /Çarpılma!...

Bölersin elindekini, avcundakini
Yüreğindeki sınırsız sevgini
Matarandaki suyunu
Aşını ekmeğini
Yaşam acımasızdır
Bakmaz kimsenin gözyaşına
O kendi bildiğince böler, parçalar
Yutar seni lokma lokma…
………./Aldanma!…