Loki Yggdrasil'de Şiiri - Akın Akça

c
… ki bu herkese yaptıkları bir şey de değildi. Seçiciydiler onun gibi, yaşadılar ve
zekası onların da vardı ama ufak tepeciğe koşuştular.. Yanlarından ayırmadıkları çıkınlarından
çıkarttıkları bir ağaç tohumundan serptiler.
*

a
Sonunda etten kemikten bir şekle büründü;
İşte huzurlarımızda Loki, yiyin onu! !
Yggdrasil’e yaklaşacak,
(Aklın kuru tasması, kan emicisi.)
Norn’lar onu büyülü sularla sularken!
Günah bu, dil uzatmak kutsal’a –
Burnunu sokmak aklının ermediği ulvi bir işe.
Carl Sandburg ve “Çayır” ve “bırakın..”, kürüyecek!
Derin siperler kuruldu
Dünya Ağacı’nın devamı adına;
Geciktirmek bile olmayacak onun ömrünü,
Para ya da çıkar
Vaat edilmedi sihirli sularla
Kökleri sulayan Norn’ların ödülü!

b
Koşarak hızlanmaya başladı,
Norn’lar sulamaya devam ediyordu, tir tir titrerlerken!
Göğe bakıp dualar mırıldanıyordu Yggdrasil’se
Ve girerek yarasa şekline loki uçtu siperlerin üzerinden!
Kendinden emin bir rahatlığa bürünmüştü ki son siperin
De geçerken gökyüzünden görünmez bir alana tosladı.
İflas eden beyninin kıvrımlarını bile topalamaya
fırsat bulamadı -zekanın kabaca yontulmuş tanrısı
- yere düşüverdi, debelendiğince.
Hepsi bir olup, lağım siperinin üstüne
doğru az toprak iteledi Norn’lar
Ve çukuru doldurdular,
Düşeni oraya görmek bile istemediler.
Bu ufak tepeciğe, sonra oluşan,
Yanlarından ayırmadıkları çıkınlarından
Çıkarttıkları bir tür ağaç tohumundan serptiler.
Özü kir olan bir köre gelecek vaat ettiler.

-
Loki: Kuzey mitinde kötülüğün zeki tanrısı
Norn: Ağacı sulayan yaratıklar
Yggdrasil: World tree in Norse Mythology
Çift tırnaktakiler, kastedilen şairin
“Çayır” adlı şiirinden