Lojik Travma Şiiri - Abdussamet Kaya

Etrafımda dindarlar, dini darlar
Etrafımda bağlılar, her şeyi bağlar
Etrafımda kuleler, sırlı duvarlar
Tarafım, terazim, tarzım karıştı

Tanımı tanımaz hükümler keser
Bilmeyi bilmeden bilimsel gezer
Mecazı, imayı gerçek zanneder
Bilincim, belleğim, beynim çatıştı

Empati, sempati niye hak getire?
Hoşgörü, tolerans neden biçare?
Nezaket, zerafet nerede bre?
Hislerim, yüreğim, ruhum mayıştı

Katılık, nobranlık fazla işgüzar
Ezberler, tekrarlar havada uçar
Farklıyı marklıyı sistem yakalar
Düşüncem, felsefem, sanat kaçıştı

Objektif, subjektif bilmez tanımaz
Doğruyu yalana karşı kayırmaz
Gerçeği, hayalden hiç ayıramaz
Hasanmış, Akifmiş, Rıfat bakıştı