Lodosun Ardından Şiiri - Gülşen Şenderin

LODOSUN ARDINDAN

Hava sıcaklığı mevsim normallerinin üstünde
Gökyüzünde mavinin en güzel tonu varken
Sıcak rüzgârın taşıdığı bu hışımlı esiş, fırtına
Gül kokusunda yağmur damlaları savrulurken
Ey güzel İstanbul, bu ne öfkedir göğün üstünde!

Sertleşen rüzgârda savruldukça hiç durmadan
Ağaçlar dayanmaz oldu, devrilen devrilene
Çatılar, kulübeler uçtu, ölenler, yaralananlar
Nasıl savurdu amansız! Lodos kâbusa döndü
Turuncu alarm uyarısı; tehlike akıyor zamandan.

İklim değişiminde ‘insan etkisi’ yanında ısı artması
Nüfus artışıyla kentleşme, yeşilliği, suyu tüketme
Sanayileşmeyle fabrika ve evsel atıkların çoğalması
Yaşam çıtası yükseldikçe bilinçsiz tüketim; sonrası
Ekosistem denge yıkımı, doğal afetlerin çıldırması…

Küresel iklim, kendi kurallarını yaratacaktır elbette
Yaz ortasında dolu, güz sonu lodos öfkeli kasırga
Çöküşler hat safhada, vuruyor küresel değişimler
Ekonomi üstüne, yoksulluk üstüne, sevgi üstüne,
Vuruyor hindibalar üstüne, duyumsamalar üstüne…

Yarınlara doğacaktır elbette maviliklerin güneşi
Umut düşlemleri! Çağlar ötesinden aydınlığın sesi
Gündemi sarsan etkilerden ders çıkarmaktır hüner
Bilinçle, algıyla, dayanışmayla biçimlemek çok şeyi
Yüceltirsek sevgiyi, kalp kalbeyiz lodosun ardından…

GÜLŞEN ŞENDERİN