Lodos estiği zaman hep maziye giderim
Henüz gençtik o zaman sevda yüreğimizde
Altın rengi saçların uçuşurdu rüzgârda
Bana doğru koşarken papatyalar elinde
Sarılırdık hasretle bakışırdık göz göze
Çiçeğini verince sarmaş dolaş yürürdük
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bilirim o rüzgârı. Yaman eser estiğinde. Hiç unutamaz maziyi insan. Şiiri beğendim. Tebrik ediyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta