Lodos Balığı Şiiri - Engin Sarıca

Yüzlerin bir güldüğü
Çiçeklerin bin açtığı zamanlar vardı..

Mutluluğa gizlenen anlarda
Sevgiye adanan hayatlarda
Ve hüzünlü tesadüflerin bozkırlarında
Sapından ayrılamayan samanlar vardı.

Ah İzmir...
Sevdalılar diyarı...

O zamanın çocukları
Şimdi hala çocuklar
Geleceğin büyükleriyse
Baştan büyük doğdular
Herşeyden vazgeçmek uğruna
Dağıtılan yalnızlıklarda
Daha yalnız
Ve tek bir hayata mahkum oldular...

Güneşin bir doğduğu
Uykuların bin bölündüğü zamanlar vardı..

Değişmeye mecbur olmaktan
Ölüme yaklaşmaktan duyulan korku...
Ve en büyük ortaklığımız olan
Gidenlerden kalan tutsaklıktan...
Sevgi dolu bir paylaşımsızlığın
Anlamsız kilometre taşlarında
Bir adam..
Bakışlarında bir hayatı
Düşlerinde bin özlemi taşıyan...

Sokak lambalarında yaşadı aşkı
Tütsülerin dumanında gecelerin yarısı
Işıkların yokluğunda teknesinin sallantısı
Ve rüzgarın uğultusunda..

Birgün
Zaman durdu buralarda
Gözlerini açtığında
Orada yeniden doğdu
Urla'nın küçük sonsuz denizinde
Kendi halinde bir lodos balığı oldu
İçinde ters esen rüzgarların yorgunluğu...