Bu gece lodos;
İntikam alıyor tüm bulutlar dan,
Siayhını,beyazını ayırmadan.
Besbelli maviyi özlemiş.
O kadaf öfkeli,vurdumduymaz ki,
Hışımla geçiyor,
Karanlık sokaklardan,
Tüm geçmişten,
Hüzünlü özlemlerden.
Halbuki;
sabah olunca uslanacak.
Tıpkı çocuk misali;
Uykuya dalacak,
Mavisinin koynun da,
Güneşin sıcaklığın da.
Biliyor musun?
Benim hiç mavim olmadı.
Ne şiirler de,
Ne de uyandığım sabahlar da.
O yüzden;
Ne zaman lodos çıksa,
Tenim üşür,yüreğim donar onda.
Lodosun mavi aşk şarkılarını dinlerim,
Karanlık odam da,
Sarı koltuğum da,
Tenim üşür,
Yüreğim donar her lodos ta.
Biliyor musun?
Hiç mavim olmadı benim,
Ne lodos ta
Ne de Aşk ta.
Ankara Aralık 2002
Hakan ArıkanKayıt Tarihi : 25.5.2004 17:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!