Lodos Şiiri - Dinmez Er

çıldırmış gibi sanki doğa
çatılarda, saçaklarda
lodos uluyor kurt gibi
tek gözlü bir dev denizde dalgalar
sert ve acımasız...
eline ne geçerse tutup batırıyor
demir atamamışsa süt limanlara
ne tekne kalacak ne de gemi
kıyılara saldırıyor hışımla
taş rıhtımları dövüyor
lodos, balıkçıyı vuracak
çorba tencereleri kaynamayacak
...
sokaklar caddeler tenha
duraklar, meydanlar bomboş
azgın lodosa meydan okuyor
cesur yürekli palmiyeler
amatör bir şarkıcı gibi detone
çınlıyor akordsuz sesler
...
gün akşama dönüyor
dalgalarla savaşta martılar
karabataklar savrulmuş kumsallara
kargalar konamıyor kırılmış dallara
bed sesleriyle küfürün bini bin para
deniz kokuyor ıslanmış camlar
kuytularda göz açtırmıyor kum fırtınaları
meydan dondurmacılarının
suratlarından düşen bin parça
tüm dört ayaklı mahlukat
büzülmüş rüzgarsız köşelere
varmışlar uykulara...
...
kül renkli göğün ilkel doğasının simgesi
solgun yüzleriyle kimsesiz parklar
kaç gündür gelmez oldu karşı kıyıdan adalılar
sokak lambalarına püf diyor gizli bir nefes
çıkageliyor bütün hışmıyla lodos bu kez
bacalar çekmeyecek fakirhanelerde
anlaşılan bu havalar garibimi vuracak
sobalar yine çok canlar alacak
alt yapısız şehrin sokaklarında
dereler akacak, evleri seller basacak
...
lodos gözü dönmüş çılgın bir boğa
saldırıyor Çeşmeye amansız acımasız
bir oraya bir buraya...

Dinmez Er / Şiirleri / Çeşme / 10. 01 2010 /