Ulan lodos!
Şu güzel İstanbul’u
Ne hale getirdin be!
Bizim yolumuz
Buralardan geçmezdi.
Kendi halimizde
Bir işimizde,
Bir evimizde.
Mutluyduk sanki
Bir yatağımızda,
Bir Miyavladığımız damımızda.
Geldin,
Gencecik dalları toplamaya.
Gözlerime sisler çöktürdün,
Görmedim önümde ki
Hezanı da
Uzandım uzaktaki
Kırılgan dallara.
Bir onlardan,
Bir bizden.
Götürdün
Kara sevda zindanlarına.
Coşturup,
Kara lacivertlere dönüştürdüğün
Marmara kıyılarına koşturdun
Çiparileri, lüferleri
Palamutları;
Sarhoşlara, ayyaşlara,
Meze oldu lan!
Bu yapılır mıydı?
Eblehlere kurban ettin… Bre!
Kayıt Tarihi : 16.12.2009 11:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler
TÜM YORUMLAR (2)