Lodos Şiiri - Hüseyin Cayıklı

parti binasinin tam onundeyim
ozgurluklerin adina
partinin icinde cikiyorum
buz gibi bir hava...
binalarin bacalarindan dumanlar cikiyor...
sokak cocuklari disarda usuyor...
ortalik kasip kavuran ruzgar dinmiyor
ben parti binasindan cikiyorum...
elimde yasak bir yayin
yuruyorum...
Bursa'nın lodosu ayrı olur
adamın peşini bırakmaz
nereye gıtsen savruk bir ot gibi
dolanıp durursun
oradan oraya...
acaba hangi kitabı atsam
okul kitaplarımı mı?
yoksa yasak yayını mı?
parti binasından cıkarken
tabii osıralar kimse parti olduğumuzu bilmez
Bursa halkı örgüt der bize...
tıpkı Bursa lodosu'nun
sokak cocukarını gormedıgı gibi...
karşıdan bir ekip arabasi
elimde imtahana hazır bir das-kapital
kapkara oysa ders kitaplarım...
das-kapitalde kapkara
ne aydınlık sey bu karanlık içerisinde ki hayatın...
parti binasından çıktım
dışarıda bir lodos
sanki beni tutuklayacak
adımımı kaldırıma atsam
kaldırım beni yargılayacak...
saat 13:00 da gelecek sevdiğim kadın
onla bulusaktık tophane civarında...
ne lodos bu
sanki aforoz edildik hayattan...
geç çıktım parti binasından
sevdiğim kadın bekledi bir kaç saat beni
gittiğimde orada
elimde das kapital nereye saklasam
sevdiğim kadın oysa daha lise çağında
dershaneden yeni çıktım dedim...
sevdiğim kadın
inanmıslık rolu ustune kaldı...
ögrendiginde
bu ask, lodos bitmiş olacaktı...
sevdiğim kadın gitti
lodos bitti
başka bir baharda başka bir kadını sevdim...