Nedense her lodos estiğinde savrulur dururum, öncesi ve sonrasında da öyle.. Başım ve gözüm, kararır içim, ağlamaktan beter, tonlarca ağırlık vurulur sırtıma.. Binlerce martı uçuşur beynimde. İsyanım, itirazım var sanki.. Döner vurur, iner vurur, durur vurur...
Dünde öyleydi; bu günde, belki yarında...
Rüzgara salar, sanki bekliyormuşum.. Sanki acı çekmek ruhumu besleyecek gibi; bile bile atarım kendimi lodosa. Sertliği midir yoksa manyetik bir çekim gücü mü vardır? ..
Yan/a yatar,
Sol/a batar..
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta