Lodos Şiiri - Muharrem Araz

Nedense her lodos estiğinde savrulur dururum, öncesi ve sonrasında da öyle.. Başım ve gözüm, kararır içim, ağlamaktan beter, tonlarca ağırlık vurulur sırtıma.. Binlerce martı uçuşur beynimde. İsyanım, itirazım var sanki.. Döner vurur, iner vurur, durur vurur...

Dünde öyleydi; bu günde, belki yarında...

Rüzgara salar, sanki bekliyormuşum.. Sanki acı çekmek ruhumu besleyecek gibi; bile bile atarım kendimi lodosa. Sertliği midir yoksa manyetik bir çekim gücü mü vardır? ..
Yan/a yatar,
Sol/a batar..
Ağlar,
Sızlar,
Meylederim...

Şarkıların hüzünlüsünü seçer, şiirlerin en derinine dalar, sokakların en karanlığından geçer yolum. Kolum, elim, dilim dolanır, mecal kalmaz.
İndim ineceğim..
Düştüm düşeceğim..
Küstüm küseceğim..

Beklediğim yaz yağmuru, gelir mi lodostan sonra. Mevsim kış, daha çok var.
Titredi gönlüm,
Burkuldu içim,
Büzüştü dudaklarım.
Dil suskun..
Göz kara..
Derin yara…

Gene ufuk çizgimin altında kalmış umutlarımı, sildim süpürdüm. Çöp kovası dolmuş, ağzına kadar basılı. Konteynerler de gelmiyor bahçeme. Doldum.. Taştım.. Dere tepe almaz oldu. Yağmur gelecek gibi..
Kara benzedi.
Kar iki sepeledi,
Güneş bir parladı.
Ortalık gene aynı…

Rüzgar hala lodos, dönmez melteme. Mevsim kış, zaman en zamansız cinsinden. İğnelenen bedenim, acılar içinde. Gözlerimde yaşlar, akmıyor damlamıyor, biriktikçe birikiyor… Açtım ellerimi, yalvarıyorum: “Yağ artık yağ…….” Ak gözlerim ırmaklar gibi. Boşalsın gönlüm, yağsın, inci tanelerim…

Islak,
Sıcak,
Tuz tadında şiirlerimi ıslatsın…
Yanık,
İçli,
Sitemli şiirlerimi mırıldansın…
Uçuk-kaçık,
Eykırı düşlerimi yaşasın,
Yollar yorulsun gitmekten!
Yürek erisin bitmekten!
Lodos kahrolsun gülmekten! ! ! ...

Mevsimlere mi çatsam,
Kendime mi yansam..
Mum alsam,
Yaksam baksam..
Üç gün, üç gece
Yasın tutsam..
Sızlansam sızlansam……
Taşa dönse yüreğim,
Lodosa yansam..
Lodosa kızsam,
İçime atsam..
Bağırsam..
Çağırsam..
Ağlasam..
Yalvarsam….

Yaz diye,
Yaz/a diye
Yatsam düşlere…
Yaz/masa,
Yazsa..
Bir yaz/sa
Bir yaz/masa..

Arada bahar olsa,
Çiçek açsa..
Sola vursam,
Sağa çıksa..
Sığa girsem,
Derin olsa..

Atlasam taşa çakılsam, uçsam dallara konsam. Serçeler tutsam, martılarla yarışsam, yunus görsem, elim verse. Alsa ıssız bir aday çıkarsa, üç şey dilesem; fikrim karışsa, şaşırsam kalsam.. Şaşkın şaşkın baksam, bakakalsam ağzım açık.. Fikrim kaçsa, ne yazacağımı bilmesem.. Saçım başım yolsam. Uzasa saçlarım savursam savrulmasa, sallasam sallanamasa, rüzgar desem gelse biraz, yalasa yüzümü ıslatsa ıslatsa… Yanağımı sıksa, şarkı söylese. Rüzgardan sesi kısılsa, ıslığa benzese.. Denizse atsa, deniz taşsa.. Dışarı atsa, deniz kabarsa.. Adayı sular bassa, yüreği burkulsa..
İçi daralsa..
Ağlasa..
Yansa! !
Sızlasa..
Kıvransa!
Nefesi kesilse! ! ! ...

Bağırsa bağırsa,
Ellerinin arasında başı,
Dalsa..
Eğilse yerlere,
Avuçlasa toprakları,
Başında atsa..
Ezse..
Yese..
Çiğnese..
Gözyaşlarıyla çamur karsa.
Çamurdan çömlek yapsa,
Çömleğe yüreğini atsa,
Yaksa!
Kavursa! !
Haykırsa! ! !

Yüreğime esiyor rüzgar. Beynim avuçlarımda. Sol yanımda sızım.. Başımda binlerce martı dönüyor.. Yağmak istiyor gönlüm, lodos kesiyor.

Tıkandıkça tıkanan,
Yutkundukça tıkayan
Lokmalarım var boğazımda..
Mevsim kış;
Dondurdun!
Üşüttün!
Buz yarası ellerim..
Çatladı yarıldı yürek..
Esme lodos artık esme!
Yolumdan kesme!
Gidecek yolum var,
Görecek gözüm,
Diyecek sözüm……

Esme lodos esme!

Mozan-Muharrem Araz
02.02.2007