tükenen gün, inine çekilir
devran söner, dem kararır
bir kız ağlar ol kara bahtına
incecik yorganı altında dargın
dışarda
bir deli kar yağar, esmer
elde hüzün
serde isyan
fal taşı gözlerimde
intikam kıvılcımlarının akrep ağusu
mevzilenmiş kan çanağıdır
lo bıra…
tufan semahında ölümcül fırtına
ve mayınlı zemheri
emaresi ufukta üryan
gayrı, elzemdir ayrılık
inandık, itaat eyledik her daim
yalan sözlerine cümle sahtekârların
ve oyalandık alçak hengâmesinde
albenili dilberlerin
genç yosmaların
oysaki;
yanılgı
yenilgi değildir!
lo bıra…
tenzilatlı hayatların
ürkek kahramanıyız çoktandır!
adımız
üçüncü sayfalarda cinayet bülteni!
ve mürekkep lekesiyiz
acemi romanların satır aralarında, zayii
oysaki;
maharetli parmakların zümrüt taşıdır
işleyen el
düşünen us
ve katıksız sevda ki
rihcter ölçeğiyle sarsılan kalbimizde
ipekten parmak izidir
lo bıra..
salınmış köpekler gibi
sürülmüşüz, soğuk namlulara
fetva verilmiş katlimize caizdir deyu
mavzer tutmuş kimimiz
kimimiz paslı hançer
vurulmuşuz
izbe kuytulukların en kahpe pusularında
vurulmuşuz, sebepsiz
perdesi yırtılmış gecelerin zift karasında
ensemizden
sırtımızdan
can evimizden
sonu gelmez kavgalarda
geberip gitmişiz
devasa bir hiç uğruna
lo bıra…
zaman ırmağının dingin sularında
büyüdük, yaşlandık
ve ıslandık, sırılsıklam
ağlarını örme telaşındaki
yaşlı bir örümceğin terine bulanarak.
oy, belasına yandığım harcanmış ömrüm!
oy, içremde fitili yakılmış dinamit!
içli bir kem/anın gerilmiş t/ellerinden
bir garip sızı var, kalbimin kılcalında
öyle bir sancı ki, ne desem bilmem
kuşkonmaz uçurumların sarp yamacında
intihara meyyal kasırga!
lo bıra…
açma gözlerini, hep uykularda kal
mavi göğün sonsuz boşluğunda
seyyâhlar gibi öylece gezin
gün aşırı
gece yarısı
ve aykırı şafaklarda, kızıl
ulu dağların buzul gölgesini soluyarak
günahından sıyrılmış tan yerlerini
usulca içime doldurarak
kıvrımlı perçeminden
duru alnından
ve sımsıkı yumulmuş göz kapaklarından
öpmeye geldim
öpmeye geldim
aç kapını, aç!
lo bıra…
2011/
Payiz Dergisi
2013-2. Tilki Kitap Şiir Antolojisi
Kayıt Tarihi : 15.12.2010 10:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
apoletleri dolgun generallerin emriyle (beşibiryerdelerin) ve eylülün soğuk bir gece yarısında, sokaklara inmiş tank paletleri altında ezilmiş tekmil gençlere yakılmış bir ağıttır...
Şiirini okudum, okumaz olaydım, hakikaten etkileyici mısralarla örmüşsün şiirini. seni tanımıyorum, tanımak da istemem, bu şiiri yazan şairle karşılaşmak, insanın kendi yarasıyla karşılaşmak gibidir, algımı, duygu ve düşünce dünyamı darmaduman etti bu şiir, Ahmet Arif'i iyi okumuşsun, atmosfer itibariyle doğu lirizmi belirginlikle duyulabiliyor, mısralar birbiriyle kopuk değil, önceki mısrayla sonraki mısra metnin akışına göre iyi dizayn edilmiş, derin ve sarsıcı bir lirizmle taçlandırmışsın şiirini, işaret eden, hissetiren değil, karşı çıkan, isyan eden bir şiir Lo Bıra. sanırım tek kusuru, tefekkürle beslenmemesi.. Şiirin düşünce ile beslenip desteklenmesi, yoğun ve derin bir şiir algısına ulaştırır şairi. şiirinde destansı bir hava sezilmiyor değil, ama belirleyici olan lirizm bu şiirde.
bir iç kanaması gibi derinden..akan bir lirizm..
tebrik ederim. muhabbetle.
Mustafa Celep/Değirmen Dergisi Yayın Koordinatörü
Sevgili dostum,
Bu güzel eserinizi,
Beğeniyle okudum.
Yüreğine salık
Kalemin daim olsun.
Başarının devamını diliyorum.
Dost kalemi kutlarım+10+ant
Nice güzel paylaşımlara.
Sevgi ve saygılarımla....
memleket içinde bir memleket varki...
urfada cezaevi yangınında, 13 kardeşimiz can verirken,
faşist medya alt yazılarla ve küçük puntolarla geçiyorlardı,
aynı saatte ülkemin insanları maç izlerken,
diğer yandan yanmış cesetler çıkıyordu hapishaneden...
konuşacak çok şeyler var bıra...yüreğini kutluyorum...
O dönemin gündüzleri de geceleri de korkunç karanlıktı.O dönemin havası da suyu da ;gölgeleri de bulutları da karanlıktı.
O dönemin vicdanları da yürekleri de karanlıktı...
O dönemin karanlıklarının içinde tutuklu yaşayanlar hariç!
O dönemi anlatan bu şiiri okurken o dönemin anıları hücum etti usuma...Başka türlü titredim.Çünkü yaşadım,bedel öf,dedim.Çünkü adı işkence olan sistemin dişlilerinden geçtim...
Şiirle irkildim vurulduğum yerlerden kalkarak.Şiir getirdi bana hayasına bomba koyularak ölüme verdiğim arkadaşlarımdan birini...Gece yarısı götürldüğümüz ikinci şubeleri...
Neyse!
Kutluyorum Dostum..
TÜM YORUMLAR (22)