Liyakat Olmalı Şiiri - Hasan Özünal

Liyakat Olmalı
Çalışkan birisine

Kime sordumsa seni, iyi adamdır dediler,
Kimi beyefendi, kimi edepli, kimi zeki dediler,
Piyangodan çıkan bir payeyi de sana verdiler
Etrafına halka olup, seni paspas diye yola serdiler.

Kem dedin de, bir türlü küm diyemedin nedense,
Yediğin tokatlardan mosmor oldu şimdi ense,
Yalakalarına kandın, sana öyle bir gaz verdiler,
Basiretsizliğinden çektin, garibim sen ne çektinse.

Eskilerden ibret alamadın, geçmişe hiç bakmadın,
Akil insanları horladın, onları hiç mi hiç takmadın,
Sana aslansın, kaplansın, başkansın, diye bir gaz verdiler,
Karaman Ovasında, gübrelemedik bir evlek yer bırakmadın.

İki cihanı kurtarırdın, kendi adına sen “SEN” olabileydin,
Aslın asil, soyun temizdi, sen de temiz kalabileydin,
Eline akordu bozuk, perdesi dağınık bir saz verdiler,
Nene gerek pop, caz, bildiğin makamdan çalabileydin.

Şimdi bir sümüklü oğlancık oluverdin, kendi köşende,
Zemzem dolu idi, şimdi boz bulanık bir zehir var şişende,
Aklıselimler, sana destek için binlerce söz verdiler,
Edilen nasihatleri alsan, bir gül olurdun şimdi gülşende.

Hasan ÖZÜNAL
Karaman – 2019 Temmuz