Bülbül güle, yağmur toprağa, güneş ağaca;
Ateş suya, sinek batağa, çukur ayağa nispet edilir.
Sen aradın liyakatinde vardığın menzili
Sen istedin çoğul süprüntülerle, süprüntüelizmini… *
“Bataklıkta açan gülden sakının! ” vurgulu, Efendim mesajlı öznenin temsili **
Kokuşmuşluğu da kokuşturan çürümüşlüğünle sen
Ferman-ı İlahi’ye ram olmuş şer girdabındaki batak çarkı
Döndükçe kokar, girdikçe kokar, çıktıkça kokar…
Kayıt Tarihi : 22.10.2008 12:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
• * Süprüntüelizm; Şaire aittir, şiirin akışının gerektirdiği olmazsa olmaz gibi bir türetmeydi. Aşağılık olmayı “İzm” edineni vurgular. • * * Eğitimin, öğretimin baş öğretmeni Muhammed asv ait tanımlamadır.
![Ali Ercan Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/22/liyakat-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!