Liyakat Şiiri - Kemal Tekir

Liyakat layık olmaktan,
Türetilmiş bir kelime.
Bir işe,göreve,mesleğe,
Makama,mevkiye,
Gelebilmek için gerekli,
Donanıma ,bilgiye
,beceriye,yeteneklere,
meziyetlere sahip olmayı,gerekir liyakat te.
Bir ülkede,bilimde sanatta
Ticarette,siyaset te,özellikle kamusal işler de,
Liyakatli insanlar yerine,
Liyakatsiz kadrolar,
Getirilirse göreve,
Onların yapacağı işlerde,
Hayır gelmez kimseye,
İşler gider kötüye.
Onlar meşruyetini,
Borçlu olduğu kudrete,
Boyun eğer her işte.
Aldırmaz hakka,hukuka,
adalete,hakkaniyete,
etik,ahlaki değerlere,
doğruluğa,dürüstlüğe,
yaptıkları işte meşruiyete.
Gerekirse,haksızlığa,
hukuksuzluğa,kanunsuzluğa,zemin hazırlanır böylece.
Liyakatli insanlar, bilgili,becerili,yetenekli,
marifetli,maharetli,
eğitimli,doanımlı olurlar,
İşlerini hakkıyla yapar,
Kimseye,ayrımcılık,
kayrımcılık yapmazlar.
Yanlışlara,aksaklıklara,
Yalana,talana,yağmaya,
göz yummazlar.
İşlerini,hakka,hukuka,
kurallara yasalara,emir ve yönetmeliklere göre yapar,
Kanunsuz emri uygulamazlar.
Liyakatin olmadığı yerler de,
Ayaklar baş,başlar ayak olmaya başlayınca,
Her türlü,yozlaşma,
çürüme,yaygınlaşır toplumda,
Başlar tuzlar kokmaya,
İşler döner arap saçına,
Başlar toplumda haksızlıklar,hukuksuzluk
lar ayyuka çıkmaya.
Liyakat ,gelişmenin,kalkınmanın,itici gücüdür aslında,
Liyakatsiz toplumlar,mahkumdur karanlığa,geri kalmışlığa,
Varlık içinde,yokluk çekerek,
Korku,kaygı ikliminde,
Kıt,kanaat yaşamaya.
Gelişmiş ülkeler kalkınmışlığını,
Borçludur,liyakatli,
İşinin ehli insanlara.
Liyakatsiz insanlar girer,
Liyakatlilerin kul hakkına.

Kemal Tekir
(Eğitimci,şair, yazar)