yemek kavli
bir hayli eskidik
taşlara yazılmış
çiplere sığdırılmış
koca külliyat
ki her satırı
namı hesabıma
bir mezarlık dolusu adam
ve süslü bir mezar eder...
neydi geriye kalan
bunca zamandan
umut olduğunca
irade hükümlü
kıblesi insanın
yuvasıdır
yuvası nerde
sılası odur...
fena çuvalladı insan
bir kaç bin asır oldu
hallice
birileri susuzken
kuyubaşını tutmanın
elzem sıkıntısını
kendimle tebelleşim
yüksük olmayan parmakla
acıyorum acıttığım kadar
ki yazıcıların, okuyucuların
seyredicilerin masalı bu
Kayıt Tarihi : 7.7.2008 08:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hayat geçerken; kimisi yaşar, kimisi yaşlanır, kimisi denize atsan ıslanmadan çıkar...
![Fahri Fıratoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/07/lisloset-yevmin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!