mutluluk sanki uçurtma
biz peşinden koşuyorduk
okula komşu sokaklarda
seninle baharı yaşıyorduk
erken mi yorulduk çok mu toyduk
kendimizi karakışta bulduk
kıyısız özlemlerde hüzranım ben
ah liselim pembe gülüm
sensizlik inanki ölüm
dingin yüreğimde fırtınalar kopardın
liseli sevgilim hani bana tapardın
eskittim yılları unutamadım seni
renklendirirsin her gecemi
değilim o yıllardaki gibi acemi
bilirim kıyıyı döven dalgaları dindirmesini
kadını pembe bulutlara bindirmesini
denizi yitirmiş martı gibiyim
dolduramadılar yerini liselim bekliyorum seni
Kayıt Tarihi : 16.3.2002 15:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!