Liseli kız Şiiri - İbrahim Özdemir 2

LİSELİKIZ

Kendini tayyare sanıyor,
Bulutların üstünde,
Sanki yıldızlarla arkadaşlık yapıyor,
Gök gibi gürler, şimşek gibi çakar,
Yağmur olup sanki kâinatı sulayacak,
Biraz kumral, biraz sarı,
Boyu uzayıp giden beyaz çilekli sarmaşık,
Ok gibi gözleri,
Yay gibi kaşları,
Bütün damarlarında şahlanıyor gençlik kanları,
Dört mevsimde illa da diyor zemheri,
Tutsaklık penceresinden atlamışçasına yaşıyor vakti,
Telaffuzsuz selvi vücut, ince belin takıntısı,
Yanar bakışlar evren yolculuğunda,
Bahtiyarlık yüzünde,
Kâinat çiçekleri gözlerde tam tamam,
Kutsanıp göçebeliğin özgürlük başlangıcı,
Gölgesinin yayıldığı toprağa sığmaz,
İşte yaşam diyen coşkulu ırmak,
Işık serpiyor rıhtımına,
Karanlıkta ay olmuş ışıl ışıl,
İmbat rüzgârlara sarılmış gibi,
Uçuyor ufkun sonsuzluklarına,
Mutluluk yeşili pırıltılı,
Ağır geliyor dersler ve
Yaşının vefasızlığının dolu destisi,
Karanlık özlemine vurur dipçik,
Ruhumda yansıyan ay ışığının ton rengi,
Gözlerin ölmezliği fışkırır nakışı,
Fanilik gerçeğini üzerinden atmışçasına yaşıyor,
Al dudakları alabildiğine kor,
Nice hemcinslerini susatıyor,
Yanardağdır bu günlere özlem
Alabildiğine yaşa meltemler süslü faslı,
Koru yıllar boyu begonya güzellik resmini,
Gözler ilkbahar ışıltılı LİSELİ KIZ.

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR