Liseli İki Genç Kızdılar..

İki genç kız vardı.
Yıl 1980 suları.
İstanbul güzel mi güzel,
Hele Nişantaşı Kız Lisesi,
Bambaşka havalı.

Aslında yaşanan yerler aynı,
İkisi de komşu kızı,
Sınıf arkadaşı,
Ama dünyalar,
Evlerin içi ayrı.

Biri tabiri caizse zengin kızı,
Anne baba varlıklı,
Bir el yağda bir el balda.

Diğeri bir şoför kızı,
Namuslu,namazda niyazda,
Haramdan kaçan,
Ailesi için gece gündüz çalışan bir babanın,
Ailesi için canını verecek bir annenin kızı.

Asla bu girmedi aralarınai
Çok saftı tertemizdi arkadaşlıkları,
Para pulun lafı edilmezdi.
İlk kez beraber okuldan kaçmışlar,
İlk sevgilileri birlikte bulmuşlar,
İlk kez dilli sandwiç beraber yemişlerdi Taksim’de

Üniversitede ayrıldılar birbirlerinden,
Yıllarca görüşmediler maalesef.
Bir gün bir fotoğraf,bir mesaj,
Zengin kız buldu diğerini.
Ağlayarak aradılar birbirlerini,
O beş dakikaya yıllar sığdı,
1985-2009 tam çıkaramadığım kadar sene sonra
Hiç kopmamışcasına bir araya geldiler sanki.
Canım derken,yıllar silindi,
Gene kot pantolon ve kırmızı konçlarıyla,
Sinema pasajında okul kıyafetlerini değiştirip,
Maçka Parkı’na kaçan o iki genç kız,
Birbirlerini buldu ve sarıp sarmaladı.
Bir telefon ahizesinde öpüştüler sanki,
Sanki yan yana geldiler bir anda.
Hem de hiç ayrılmamış ve de
Ayrılmayacak gibi.

10/12/2009

Bu şiiri Aynur USTA ve Nişantaşı Kız Lisesi,mahalle ve can arkadaşı
Sibel DOĞAÇ için yazdım.Biline.