Liseli Bir Genç Gibi Şiiri - Zülfikar İz

Güldü bana;
"Okudum şiirlerini, tıpkı liseli bir gencin şiirleri gibi" dedi,
Bir bakış bile atmadan, ardına bakmadan çekip gitti.
Neden verdim ki sana şiir defterimi?
Oysa ne hayallerle yazmıştım, doldurmuştum içini,
Hece hece, kelime kelime sana olan sevgimi...

Evet belki de haklıydın,
Şiirlerim liseli bir gencin şiirleri gibiydi.
Ah keşke anlasaydın nedenini...
Çünkü ben seni liseli bir genç gibi sevdim,
Amaçsız ve beklentisiz sadece sevdim,
Aklım bir karış havadayken, ben seni yüreğimle sevdim.

Tüm dünyayı karşıma alırcasına
Anne babaya meydan okurcasına,
Sevdandan bir kor gibi yanarcasına,
Tıpkı liseli bir genç gibi sevdim...

Ne zaman karşıma çıksan elim ayağıma dolaşır,
Ne diyeceğimi şaşırır,
Gözlerimi gözlerinden kaçırır, utanırdım...

Sevdandan defterlerime kalpler karalar,
Okuduğum kitapların sayfalarına dalar.
Yaprakları arasında hep seni arardım.
Çünkü ben seni, liseli bir genç gibi sevdim...

Kalmasa da artık arnavut kaldırımlı sokaklar,
Şehirlerde yemyeşil ormanlar,
Ben de beton yığınlı caddelerde yürür,
Yanımda hep seni hayal eder, seni görür
Sonrada kendi kendime gülerdim,
Tıpkı liseli bir genç gibi...

Şimdi elliye merdiven dayasam da,
Zaman ve mekan bizi ayırsa da,
Dinliyorum da kalbimi;
Daha hala sana olan sevdam, tıpkı liseli bir genç gibi,
Zannetme ki ölümle biter bu sevgi,
Çünkü benim sevdam ebedi...