Yürüyorum
o ağacı fırtına devirdiğinden beri
pardesüsü lodosla paylanan
gözleri ıslanan
vapurda kaptanın seyir defterinde hiç olmayan
o yalnız çocuğum
çocuktum
dönmedi hiç uçurduğum kağıt uçaklarım
gemilerim limanlarına bir daha hiç giremedi
martı sesleri duyardım geceleyin
onlar da kesildi
fırtına o ağacı devirdiğinden beri
yürüyorum
ekim ortasında
kasım ve eylül arasında
bir yerdeyim
gözlerin deyiyor
sendeliyorum
canhıraş saniyelerdeyim
sen gülünce o ağaç büyüyor içimde
yirmi sekiz senede bir vuruluyorum
(hadi bilemedin iki)
liseli, lekesiz aşkını yaşayamayan
ben
lisesiz ve lekesiz
liseli aşıklar kadar
aşkı yaşıyorum
yürüyorum
(iki kişilik)
yürüyoruz
Kayıt Tarihi : 26.12.2005 14:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!