İnsan hayata mahkûm, çevrili dört bir yanı;
Yer bizi çekiyorken, iten kim bu zamanı?
Gez, dolaş, çalış, didin ve gel aynı noktaya;
Gençlik tufanı dindi, gemi vurdu karaya!
Dün, bugün, yarın olur; hepsini gün bilirdik,
Zaman bizi uyutmuş, yelesiz ata bindik.
Nasıl aldıysa emri ilerliyor usulca,
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta