Niye miskinlik sinemde bir sarhoş misali kah ayılır, kah uyur kalır
Gün, ay, yıl geçer, aklım bin hüzün ile zafiyetleri bir bir seçer, lakin neden keder
Nedir arzum, dinmeyen sızım, emelin sadrında ki sancım, kim bu nefsimi temizler
Ne aklım hakkıyla erer, ne idrakim ruhuma bir deva bahşeder, pek hicranla birader
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta