Nereden bakarsan çıkıyor aynı,
İki artı iki hep dört oluyor!
Çektiği çileden bükülmüş boynu,
Yaşanan ne varsa hep dert oluyor!
Garibin omzuna çöküyor hayat,
Fark etmiyor o an taze ve bayat,
Göğsüne çifteyi savurunca at,
Mülayim bir anda çok sert oluyor!
Nefsinin esiri olursa insan,
Neler ister neler o zaman bu can,
Vazgeçilmez olur yaşadığın han,
Sözde sahtekârlar hep mert oluyor!
Düşersen anlarsın eş ve dostunu,
Çarmıha gererler inan postunu,
Anlıyorsun gerçek niyet kastını,
Kuzu görünenler bir kurt oluyor!
Dertli geziyorsun hep diyar diyar,
Uğraşırsın fakat tutmuyor ayar,
Halini bilmezse ela gözlü yar,
Gittiğin her mekan bir yurt oluyor!
Erdemli 11.04.2021 Pazar
Kayıt Tarihi : 2.5.2021 12:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Lisan-ı hâl; (Hâl dili) bir şeyin görünüşü ile bir mânâ ifade etmesi ya da hal ve davranış dili olarak geçmektedir. Beden ve konuşma dili olarakta belirtilmektedir. Bu durumu kaleme almaya çalıştım.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!