Lisan-ı Hâl Şiiri - Durmuş Gönen

Karanlık bir gecede
Her an her saniye
Senin hasretinle
Yanıp tutuşan bu kalbim
Sana kavuşmak arzusuyla
Saatin her hareket edişinde
Güzelliğinin her halini
Lisan-ı hâl ile hafızama nakşedip
Her an hayalinle yaşamaya
Beni mahkum ederek
Sana olan özlemimi
Bir kat daha artırıyor..

Seni görünce atışları değişen
Rabbime şükreden bu kalbim
Senden ayrı kalmaya dayanamazken
Aramızdaki mesafelere rağmen
Birgün kavuşmak ümidiyle
Yeşerip filizlenen aşkımız sayesinde
İçimdeki katlanılmaz acıyı
Bir nebze olsun bastırıyor..

Yalnız sana mecnun olan bu kalbim,
Içimi eriten bir gülüşün ile
Kilitli kapılarını ardına kadar açarak
Kimsenin girmesine müsade etmezken
Yalnız sana verdi o gizli anahtarını..
Seni seviyorum Ey Nazlı güzel
Istersen mecnun olur çöllerde dolanırım
Istersen Ferhat olur dağları dilerim
Yeter ki o güzel yüzünü
O tatlı gülüşünü benden Esirgeme
Yeter ki Seni seven bu divaneyi bırakma...