Bir beyaz yürek , akan siyah kan,
Vermez insana büyük heyecan!
İnanılmaz dediğimiz bir şey mi iman ?
Yada aklından geçen bir imtihan.
İnsan , insan , insan...
Nefes aldığında gökyüzü; vurur bir lisan
O lisandır ki eder iki insan;
Ulu Türkçenin kendisinde vardır nizam..
Yörenin örtüsünde tılsımlı büyü,
Düşünür müsün son öyküyü ?
Yazarın ağzındaki meşhur köyü,
Okur dinsiz imam!
Anlam veremediğin her anın yanında,
Okumadığın kitap var yanında.
Okusan da anlamazsın bana inan
Göğsünde zırhsız bir devran.
Kayıt Tarihi : 26.1.2021 18:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Tüter bacaların ucunda Varır dumanıyla baharına İstanbul'dan anadoluya Ne güzeldir lisan
![Alperen Almak](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/26/lisan-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!