Ses! ..
Bir cismin titreşimi,
tüm maddenin biri biriyle iletişimi,
kâinatın ahenk içinde işleyişi.
Kuantum alanlar titreşiyor,
atomlar titreşiyor,
her bir hücre de titreşiyor,
hücreler grubu olan yapılar da.
Ve elektrik-elektromanyetik dalgalar yayıyorlar etrafa.
Beyin gibi meselâ,
Alfa – Beta- Teta ve Gama.
Niye duyamıyoruz bu titreşimlerin sesini?
Yani işitemiyoruz evrenin bize dediklerini.
Niye birkaç yüz kelimeye hapsediyoruz iletişimimizi?
Konuşmayla haberleştiğimizi zannederek
niye kandırıyoruz, niye sınırlıyoruz kendimizi?
İcat etmeseydik keşke lisan denilen dili.
Eminim ilk üremede yoktu lisan.
Tüm evrenle birdi o zaman insan.
Aklımız var ya bizim icat ettik lisanı,
sadece evrenden değil,
insandan da kopardık insanı.
27. 9. 2000
Abdurrahman ÖzdemirKayıt Tarihi : 7.12.2006 11:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)