ayrılık hediyeleri verdim sana
yalan olmadı onlar
başka bir istasyona giderken
neden haber vermedin
başka ellerde avunurken
başka gözlerle gülüşürken
sırnaşırken...yapış yapış
hafıza...siler utancını zamanla,
alışırsın...zaman geçer
unutursun
öfkeydi hissettiklerim
kendiliğinden
binlerce anıya ters düşen bir görüntü
sardı tüm ruhumu
rüyaya uyanmaktı belki
ya da kabusa doğmak
neyse neydi desemde
bitti gitti desemde
bir kovuğa döndüm
içimde boşluk
içimde boşluk
içimde boşluk
önce tanrındım
sonra eleştirilen bir tanrı
ve inkar edilen
Perde kapandı
07.04.2005 – 16.36
Fevzi CebeKayıt Tarihi : 2.5.2006 08:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!