Ağaçsız ve denizsiz kaldığım günlerde
Bir pembe yaratırım kendime
Çoğalır, taşarım sınırlarından ufuklarımın.
Uzanırım kuşlara sevmek için, kuşlar uçuverir.
Özgürlüğümün tutsaklığı kanatlarında yükselir.
Ve sıkıntı başlar yine usuldan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta