Sokakta
Ağlayan minik;
Lunaparka gidemedin diye
Bu kadar
Sitem niye.
Yaşam;
Aslında Lunapark.
Çarpışan duygular,
Uçuşan hayaller,
Dönme dolap
Vefasızlar.
Sokak ağlayan
Minik;
Sakın
Lunaparka girme.
Çarpışan arabalar,
Dönme dolap
Sihirli aynalar.
Korku tüneli.
Akşam,
baban oyuncak getirir.
Bir anda susarsın.
Çekeceğim sıkıntıları
Bana hatırlatırsın...
Kayıt Tarihi : 19.2.2010 17:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Lunapark'a gidemeyen arka sokaktaki minik çocuğun ağlamasına yürek daynır mı. (20.10.2000 tarihli 1.şiir kitabımdan) şiirimi O minik çocuğa ithaf ettim...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!