Lina! Şiiri - İlhami İnceöz

Kalubela’dan geldin, sen de alış
Doğduğun şu dünya, toptan üç karış,
Menzili ölümdür, son Hakk’a varış…

Kulları hâz harcıyor, burda Lina!
Çokları az harcıyor, burda Lina!

Acele etme, hele emekle bir…
Doğrulur kalkarsın, gül çiçekle bir,
Kuş olur uçarsın, kelebekle bir…

Dalları yaz harcıyor, burda Lina!
Gülleri güz harcıyor, burda Lina!

Yürürsün, rüzgâr saçlarında koşar
Görürsün, gök gözlerinde yaşar
Büyürsün, ân- zaman avcundan taşar…

Yılları hız harcıyor, burda Lina!
Telleri saz harcıyor, burda Lina!

Öyle bir mizan, hak terazi var ki
Kölenin sultandan, kalmıyor farkı,
Olacağa varıyor, kaderin çarkı,

Gölleri saz harcıyor, burda Lina!
Balları tuz harcıyor, burda Lina!

İmrenip, bağdan, bahçeden, başaktan
Dillenir, türküler yakarsın aşktan…
Niyazım huzur, mutluluktur Hak’tan,

Dilleri söz harcıyor, burda Lina!
Alları boz harcıyor, burda Lina!

Fırtınalar yıldırmasın gözünü
Dağları aşıp bulursun düzünü
Yitirme sen seni, cennet özünü…

Canları göz harcıyor, burda Lina!
Çulları bez harcıyor, burda Lina!