Limoni Şiiri - İbrahim Kilik

Limon kolonyası havası mevcut ıranda.
Limon çiçeği esintisi saçlarında.
Nasılda kaydın yıldız misali kaşla göz arasında.
Aramız limoniyse, limonun günahı ne.

Sen bahar misaliysen,
Benim adım sonbahar.
Yüreğimde dinmez har,
Saçlarıma yağdı kar.
Vefayı pay eylesek sana bir katre düşmez.
Yere dökülür hepsi,
Bana da cefa uyar.
Aramız limoniyse şu ağyarın ahı ne…

Ellerin andırırken limon çiçeklerini.
Neden çektin elimden o beyaz ellerini.
Arkandan kurşun atsan yetişmez bu gidişe.
Böyle alel acele bilmem ki telaşın ne…
Kaşlarını çatmışsan,
Zamanın gergefine.
Gülüşün ısmarlama, bakışın iğretiyse.
Bütün vebal benimdir, senin hiç günahın yok.
Ahını ben çekerim hüzün değirmeninde.
Ahımı dindirecek bir katre ferahın yok.

Gittin, saçlarında kayboldu esintisi limon çiçeklerinin.
Ne ses var ne de nefes bilmem nerelerdesin?
Aramız limoni mi,
O yüzden mi gelmedin?
Sararmış bak hasretten limonun günahı ne.

Bir şarkı dinliyorum, nakaratta hep ah var.
Gönlüm hüzün kuyusu,
Gözler hasretle bakar.
Suçu yok biliyorum limon çiçeklerinin.
Vebali onlarda mı kar beyaz ellerinin.
Çetelesini tuttum,
Gözüm yolda beklerim.
Sana diyecekerin, sana diyeceklerin…
Bu kayıtsız edanı nasıl izah edersin.
Belki senin de vardır bana diyeceklerin.
Cümle suç günah benim.
Aramız limoniyse limonu affedelim.
Bütün bu olanlarda limonun günahı ne?
Ankara,13.03.2010 İK