Şu gönlün sevgisini,
bir kağıda karaladım yine.
Yıldızlı semaların resmini,
seyrettim çizerken her gecemde.
Kimi dertli diye,
dinlemedi hiç beni.
Kimisi de aşkla yanan,
odun gibi,
seyrederken yaktı,
ağlayan gölgesini.
Dumanlı gözlere çöken fırtınalarla,
Süzüldükçe sildim yanaklardan,
ıslanmış gönüllerin,
solgun resmini.
Sanki limon tadıyla,
buruşturulmuş gibiydi kağıtlar.
Yırtmaya kıyamadığım,
öfkelerimi dağıttığım,
Savurdukça ağladığım,
ağladıkça rahatladığım,
her damla gözyaşımda,
Döküldükçe
Bulutlara hasret kalan,
Yağmurdu sanki,
Gönlümde üşüyen,
yaralı zamanlar.
.
Kadir KarakulakküçükKayıt Tarihi : 29.6.2007 01:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!