Limon Likörü Şiiri - Pakize Gülşah Tatlıdil

Hissetmek için seni doya doya,
Dokunmak için,içinde olduğum mutluluklara,
Araladım en son seninle olduğum,
Evimin kapısını.
İçerideyim şimdi…
Her yerde kokun,her yerde parmak izlerin.
Seviştiğimiz o savaşırcasına
Yatak aynı dağınıklığında.
Toplamak için uzattım ellerimi,
İçinde ısındığımız yorgana,
Dondu ellerim…durdum…
Köşede duran iki likör bardağı
Çarptı gözüme.
Hani içince içimizi yakan
Kayıp giden boğazımızdan,
Mayhoş tadıyla limon likörü.
Yıkamak için onları,
Açtım musluğu ve akan su
Yaktı ellerimi…durdum…
Ev biran,sessiz geldi ruhuma
Yalnızlığımı anlamamak adına
Dokundum televizyonun tuşuna.
Birbirimize sanki son gibi sarılıp,
Dans ettiğimiz şarkı kaldığı yerden
Devam etmekteydi.
Daha beter oldu
İçimde ki yalnızlık anları.
Susturdum…
Başımı kaldırınca,yokluğunla yıkanmış odaya
Duvardaki el izini gördüm.
Silmek için onu ıslattım bezi.
Yapamadım biran,ağlar gibi oldum.
Senden bana kalan en canlı izdi o
Ve diğerleri de…durdum…
O ana kadar sadece yokluğunun
Yarattığı yalnızlığı hissedip
Her attığım adımda…durmuştum…

Yalnızlığı hissetmektense,
Yaşamalıyım dedim.
Önce senin bardağındaki
Yarım kalan limon likörünü içtim.
Televizyonun düğmesine tekrar bastım.
Elimi el izine koyarak
Yarattığım hayalinle dans ettim.
Yorulmuştum…
Yormuş ki yokluğun,kapadım gözlerimi
Girdim yatağımıza.
Sonsuz bir sessizliğe dalar gibi,
Daldım yokluğuna.
Ve artık şundan eminim ki
Ne likör aynı tadındaydı,
Ne dans ettiğim sendin,
Ne o izle elini hissettim,
Ne de bu yatakta yatabildim.
Likör tadını vermiş,acımış
Hayalin yokluğunu fark edip,küsmüş
Ellerinin izleri,donuklaşmış
Ve bu yatak çok üşümüş…
Çantamı alıp çıkmak istedim,
Cebimden anahtarımı çıkarttım,
Son defasına kadar kitledim kapımı
Bir daha…bir daha…bir daha…
Oturup merdivende içtim sigaramı.
Ne kalabildim seninle orada,
Ne de gidebildim yeni bir yokluğuna…