limon ağacının tanelerini izlerken,
tan yeri yeni ağardı
gölgeler uzadı, dalların üzerine
gölgelerin karanlığı çöreklendi,
sarı sarı limon çiçeklerine..
yine uyunmayan,
küreklerce toprak altındaki
geçmişin karanlık gecesinde,
düşünce izleri bıçakla çizildi,
göz kapaklarının seyrü seferinde..
koğuşun havalandırması bile boğukken
voltasına mı hasretiz,
selamına mı muhtaç olduk ne?
sokaktan yansıyan aydınlığın
gölgelerini izliyorken yalınayak,
ve gölgelerini sayıyorduk kıskanarak..
birden,
iplere gerilmiş beyaz perdelerdeki yaftayla
ürperdik hep birlikte..
ben koyup üç yanmayı,
hesap bile etmezken, yıllar önce
beş tohum serdi, nedâmet getirecesi;
beş limon çiçeği, hepsi de kendi becerisi !
12.07.2014 / 04.40
Ataşehir
Kayıt Tarihi : 2.5.2021 21:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!