Gün ağarınca elimizde kürek bahçe sulardık
Hiç istemeye istemeye yataktan uyanıp
Bazen kızar söverdik bazen ağlardık halimize
Çocuk hayallerimizi düşlerdik limon bahçesinde
Ne vakit geçerdi ne iş biterdi yediğimiz ah o fırçalar
Igneye iplik takıp limon çiçekleri dizerdik mis kokan
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Ne güzel demişsiniz
şiirinizi
beğeni ile okudum
köy halini yansıtmışınız
Yüreğinize sağlık güzel şiirinizi severek okudum. İzninizle şiirimi yorum olarak bırakıyorum.
Köy Çocuğuyum
Ben köy çocuğuyum.
Babamın nasırlı elleriyle
Eşelediği topraktan biten,
Buğday tanesinin,
Unu ve alın teriyle yoğrulan,
Ekmekle, beslenip büyüdüm.
Ben köy çocuğuyum.
Anamın hırpalanmış elleriyle,
Dibekte dövülen,
Bulgur taneleriyle yapılmış,
Mis gibi aşla,
Karnımı doyurup, uyudum.
Ben köy çocuğuyum.
Filiz veren tohumlarla yeşerdim.
Ekinlerle serpilip, büyüdüm.
İlkbaharda meleşen oğlaklar,
Cıvıl, cıvıl öten kuş seslerine uyandım.
Ben doğanın sunduklarıyla,
Yetinmeği, ilke bildim.
Ben köy çocuğuyum.
Hayallerim; saban altındaki öküze,
Gökyüzündeki yağmura,
Tarladaki ekine kalmış.
Sevdamsa; hasadın bereketine,
İlmek, ilmek, düğüm, düğüm bağlanmış.
Antakya; 22.08.2007
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta