Limon Ağacı Şiiri - Ömer Faruk İnce 2

LİMON AĞACI
Bir limon ağacı diktim,
Kaos dolu, öfke kokan şehirlerin ortasına.
Şiirler yazdım, astım
Kuru dallarına nazlı, mavi boncuklu.

Kuruydu dalları; kurumak ölmek demekti.
Kış oldu, unuttum.
Yaşamak yeşildi, ıslak, esnek ve narin;
Toprağı bereketli, duru ve kâmildir.

Yanılmışız meğer, noksanmış öğretimiz;
Yeşillenirmiş meğer.
Hiç ummadığımız bir anda,
Filizleri yaşamın topraktan umutla.
Beton binalar mavi olur,
Gökyüzünden esinlenip heves eder.
Girermiş kızıl saçlı güneş,
Kapalı perdenin arasından süzülerek

Ben bir limon ağacı diktim,
Sevgiye, umuda, özleme, hasret çekenlere.
Şiirler yazdım, söyledim.
Kuşlar eşlik etti;
Kargalar, martılar, güvercinler,
Beyoğlu’ndan Şişli’ye kadar.
27.01.2022 Nişantaşı İstanbul
ÖMER FARUK İNCE