Kirli buğday rengiydi yüzü
Bir de çakır keyf gülerdi ki mendilleri biterse
Uykudan uyanmış gibi gerneşirdi iskele...
Bir liraydı kağıt mendil
Oysa herkes bilirdi
Hasan'ın huzur tellalı olduğunu,
Polis bile...
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
