Limon Şiiri - Buse Aksoy

seni öpmek tropikal iklimde yetişmiş egzotik meyvelere benziyordur eminim.
seni öpmek ilk öpücüğüm gibidir, ılık meltemler, baharda akşamüstleri. ballı süt. süt reçeli. kediler. denizler. okyanus. yıldız tozları, galaksi sistemleri. soyut bir intiharıdır bu dünyanın seni öpmek eylemi. bir devrim. bir çocuğun tren istasyonunda düşürdüğü oyuncağını arkadan gelen kişinin ona teslim etmesi. yer yerinden oynayacak seni öptüğümde bir. dağlar yeni sevdalara yelken açacak, okyanuslar karışacak şehrin kaynak sularına. güneş aşkla doğacak biliyorum. kuşlar şiirler okuyacaklar adına. yeniden doğacak tüm bebekler. ölüp ölüp dirileceğiz. ölüp ölüp. vals edeceğiz.

beni öptün benim hiç seni öpecek kadar vaktim olmadı hayatta, beni öptün ve son öpücüğüm ilk öpücüğümmüş. başlıyor kara kış, kar, kış, kayıp sonbahar. beni öptün şimdi sessizce rafa eklenmiş bir kavanoz dibinde anılar.
hayaletli bir evmiş içim beyaz örtüler serinmiş tüm eşyaların üstüne
ben toplamışım heyecanla sen çat kapı gelince
ortalık toz duman yerlere saçılmış hayal kırıklıkları
çıplak gezme ayakların beni öptün
sana söylediğim o şarkının sözleri nasıldı unuttum.
en az 7lik bir deprem oldu galiba kırıldı raflara dizdiğim kavanozlar,
biraz kan sızıyor alnımdan çeneme
üstüme yıkıldı yaslandığım duvar.
yüzümde tuzlu ve ıslak karışıyor kanıma bir de durmadan
içerime yağan kar,
seni bilemiş hayat beni böyle kes diye
ben soğuklara kara kışlara çıplak ayak çıkarım
bir ihtimal olarak kalmadın dünyanın öbür ucunda
geldin ve bastırdın dudaklarını her şeyime karşı çıkar gibi
yıktığın putlarımı yıllar almıştı koymak yerine
geldin ve öptün beni. beni öpmek böyle bir şey işte der gibi