Limanlar Uzaklarda Büyütür Beni

Dağlara sipersiz baktığımda
Günler yitik bir kent olur kayıp limanlarda
Kurşun şarap renginde vurulmuştu yıldızsız gecelerde
Yorgun geçerdi gemiciler deniz feneriyle
ağlardık su sesinde onlara bakınca gözlerimiz
Çoğalırdık göllere dökülürcesine
Uyurdu çığlık sessizse yaşam
Limanlar uzaklarda seni büyütür ülkem
Deniz mavisi bulutlar
uyandırın ölümleri
rüzgar aralasin
o çok gülüşlü yüzünü
dağlara düşen
bir göz öpüyor
ağlayan gözyaşlarıni
uyan kardeş teninde
esmez bulut olur zaman
tutar ellerimizi çıplak duvar neminde
düş limani uzakları büyütür sürgün gözde beni
hasret eritir avuçlarımda
kül kokusu evlerin
yürüyorum kentin kirintilarinda
hadi sende gel
uzaklarda
çocuklugum ol

31.10.2000. Berlin