İlk defa damlıyordu gözümden yaşlar
İlk defa ağlıyordum belki de
Böylesi içten, böylesi yaşla
Gözümden yaşlar damlarken
Bir kağıdın aklığına
Ruhum dağılıyordu, boğuluyordu
Uçsuz bucaksız bir denizin ortasında
Yalnız bir ada gibiyim
Ziyaretçisi olmayan, kimsenin gelmek istemediği
Bir geminin yolunu kaybetmesini bekliyordum
Limanımda sayısız enkaz
Toprağımda kanlı yaşlar vardı
Umudumu yitirmek üzereydim
Ta ki bir gemi gelip limanıma demir atana kadar
Bir anda toprağım yeşillenmişti
Umut bitmemiş demek istedim
Ama sen yalancı baharmışsın
Geldiğin gibi gitmiştin limanımdan
İşte bu benim sonum olmuştu
Eski enkazları kaldırmıştım limanımdan
Bir tek sen kalmıştın limanımda
Artık bir senin enkazın var bu limanda
Ve bu son enkaz olacaktı
Gözümden akan yaşlarla gömüldüm sulara
Bir daha su yüzüne çıkmamak üzere…
Kayıt Tarihi : 11.7.2006 10:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!