Hayatımdan sende önce kimler geldi, kimler geçti
Sen limanıma yanaşan son gemisin,
Sen uykusuz gecelerimin tek sahibisin,
Sen beni benden eden tek nedensin.
Sen gece rüyamda,
Sen gündüz gerçek hayatımda,
Bir tek sen varsın hep aklımda,
Gece yatağıma giriyorum.
Seni düşlüyorum,
Hayalinle kendimi avutuyorum,
Sabah uyanıyorum,
Gözlerimi açıyorum.
Yokluğunun korkusuyla,
Mücadele ediyorum,
Sonra elimi kalbimin üzerine getiriyorum,
İş de senin gerçek yerin; sen hep ordasın! ...
Kayıt Tarihi : 11.2.2006 12:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ümit Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/11/limana-yanasan-son-gemi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!