Liman Şiiri - Hakan Alpargun

Ne zor şey bilirmisin sen,
Gözyaşları bile akmaz olur,
Biryerlerde tıkanır kalır,
Güvenmek istersin,dayanmak,
Omuzlar cılız,herkes kendi derdinde,

Koca adam akıtır gözyaşlarını içine içine,
Kimseler görmesin kimse bilmesin diye,
Nasılsa, zaten kimselerde yok anlayacak,
Fırtınaların tarumar ettiği yüreğini,

O yürek ki,koca bir limandı,
Sığınmaya muhtaç herkese açık,
Ne geçti ele,ne oldu şimdi,
Ne zor şey,onlar için hüzün zamanı şimdi,

Ah geriye dönüp bir bakılabilse,
Yeniden yaşanabilse geçmiş,
Kaç fırtınaya dayanmıştı bu liman,
Gururu kırılan yunuslar gibi,
Oda yok olmayı seçmişti her hal,

Bak şimdi onlarında sığınacak limanları tarumar,
Ama bilmiyorlar,bilmiyorlar!
Güven bulmak huzur bulmak için,
Limana demir atıp sığınmak istediklerinde,
Anlayacaklar,geçte olsa,anlayacaklar,

Hüzün,hüsran,çaresizlik karşılayacak onları,
Yıkılmaz asla dedikleri limanları tarumar,
Yazık yazık dökemediğim gözyaşlarım,
Duyulabilseydi keşke,limanım yıkılırken,
Attığım o sessiz çığlığım! ! !