Liman Şiiri - Nazlı Güller

Sen gene yelken açtın, uzaklardasın
Bense seni bekleyen sakin limanın
Kıpırtısız sularım, dingin ve sessiz
Hislerim yanılmaz, dönüşün yakın

Kimse bilmez ne hissettirir
Sensizlik bana
Sen yokken beni besleyen aşk
Çekilir damarlarımdan
Kırık bir kalp, kırık bir gülüş
Bir bekleyiş kalır geriye
Merak ederim ne hissettiğini bensiz
Umursamaz mı, dertsiz misin
Ya da tasasız
Ama her dönüşünde
Kendine bile itiraf etmesen de
Göz bebeklerin ele verir
Bana olan özlemini

Ne çok zaman oldu
Ne çok şey paylaştık
Sen dostluk dedin buna
Bense 'aşk'
En güzel dostlukta
Aşk barınmaz mı?
Aşkın en güzelini
Dostluk beslemez mi?
Sen ister öyle söyle
Ya da böyle de
Bilirim yelkenlerinin görüneceğini
Hiç gitmemiş gibi
Geri döneceğini